YAPRAK DÖKÜMÜ
Birer birer döküldünüz dostlarım,birer birer
Sizler neymişsiniz meğer,ben bilememişim
İçinizde birisi varki,hala sancısı sürer
Onu bir türlü içimden silememişim
Bir dünyam vardı benim,masmavi,tertemiz
Girdiniz birer,birer onu da mahfettiniz
Hele birinizi nasılda sevmiştim bilemezsiniz
Meğer tanrıdan hiç şevkat dilememişim.
Tüm sevgilerimi,canımı verirdim isteseydiniz
Candan,yürekten dostluğu gerçekten bilseydiniz
Zor günlerimde içten,içe güldünüz
Meğer ben hep ağlamışım,gülememişim.
Hep hazan mevsiminde geçti bu ömrüm
Bir sevgi ile bazen mutlu,bazen üzgün
Bir fırtına ki son yaprağımı da döktü dün
Yanıldım,gerçek dostum hiç yokmuş bilememmişim.
Recep Erdoğ 1988